We Blog We Happy

ဝါသနာတူ​ေတွ များ​ေသာအား​ြဖင့်​မြမင်ဖူး​ေသး​တဲ့​သူ​ေတွ နဲ့​ ​ေတွ့​ဆံုပွဲဆိုတဲ့​ Blogger day ကို ကျ​ေနာ် မှန်း​ေမျှာ်ရင်း​ ရင်ခုန်ခဲ့​တာ အဲ့​ဒီ​ေန့​ကို မ​ေရာက်ခင်ကတည်း​ကပါ၊​ ​ေတွး​ေတွး​ြပီး​ေပျာ်​ေနရတာလည်း​ အ​ေမာပါပဲ၊​ စာအုပ်​ေတွထုတ်​ေဝတဲ့​ စာ​ေရး​ဆရာ​ေတွ ရဲ့​ေတွ့​ဆံုပွဲ​ေတွ၊​ ရုပ်ရှင်သရုပ်​ေဆာင်တဲ့​ သူ​ေတွရဲ့​ေတွ့​ဆံုပွဲ​ေတွရှိသလို ကျ​ေနာ်တို့​ Online ​ေပါ်က တစ်နည်း​ေြပာရရင် စာ​ေရး​သူ​ေတွရဲ့​ေတွ့​ဆံုပွဲဆိုတာ အား​လံုး​ထက်ကို ပိုလိုထူး​ြခား​တယ်လို့​ ကျ​ေနာ်ြမင်ပါတယ်၊​

၂၉ ရက်​ေန့​ကို ​ေရာက်ခဲ့​ပါြပီ၊​ ​ေတွ့​ဆံုဖို့​ေနရာကို ကိုညီလင်း​ဆက်တို့​ ကိုပီ​ေက တို့​ ​ေနရာသတ်မှတ်ထား​ြကတဲ့​ ရန်ကုန်ြမို့​ရဲ့​ အထင်ကရ ​ေနရာတစ်ခုြဖစ်တဲ့​ ကန်​ေတာ်ြကီး​ထဲမှာပါ။ မနက်၁၀ နာရီဝန်း​ကျင်​ေလာက်မှာ ကန်​ေတာ်ြကီး​ရဲ့​ ဂိတ်​ေပါက်က အုတ်ဘ​ေလာက်​ေပါ်မှာ ကျ​ေနာ်တို့​ရဲ့​ Bloggerြကီး​ေတွထဲက ကိုပီကယ် ​ေကာ်လံြကီး​ကို ကိုင်လို့​၊​ မပင့်​က ပဲထုတ်​ေန၏၊​ နန်း​ညီက စာရွက်​ေလး​နဲ့​ေဘာပင်နဲ့​ ကိုင်ကာဟိုဟိုဒီဒီလုပ်​ေန၏၊​ မဘာညာက​ေတာ့​ အစား​စား​ေနတယ်ထင်ပါတယ်၊​ မနှင်း​ပွင့်​ြဖူ​ေလး​၊​ ကိုရုပ်က​ေလး​၊​ ပန်း​ခင်း​ေလး​ တို့​ တန်း​စီြပီး​ ​ေတွ့​ဆံုပွဲကို လာြကမဲ့​ သူ​ေတွကို ထိုင်ြပီး​ေမျှာ်​ေနပါတယ်။ဒီလိုနဲ့​ တစ်​ေြဖး​ေြဖး​ လူ​ေတွ​ေရာက်လာ​ေတာ့​ စံုလည်း​စံု​ေရာ စီမှန်ထား​တဲ့​ ​ေနရာကို တစ်စိုက်မတ်မတ် အား​လံုး​ရဲ့​ ​ေြခဦး​က လှည့်​ေနြကပါ၏။ မိုး​လံု​ေလမလံု အခန်း​ကျယ်ကျယ်ထဲ အား​လံုး​ေရာက်ပါြပီ၊​ အခန်း​ဆို​ေပမဲ့​ အကာက​ေတာ့​ ​ေဘး​တစ်ခု​ေနာက်တစ်ခုပဲရှိပါတယ်၊​ ​ေသချာတာက​ေတာ့​ မိုး​လံုမဲ့​ အခန်း​လို့​ေြပာလို့​ရပါ၏၊​ လူ​ေတွလည်း​ များ​ေသာအား​ြဖင့်​ေတာ့​ စံုြကြပီမို့​ တစ်​ေယာက်ြပီး​တစ်​ေယာက်မိတ်ဆက်ြကပါတယ်၊​ နာမည်ဘယ်လို​ေခါ်​ေြကာင်း​၊​ စာကို ဘာနဲ့​ေရး​ေြကာင်း​ (Blogspot, Wordpress)၊​ Web Address က ဘာလဲ စသည်ြဖင့်​၊​ ဒီလိုနဲ့​ မိတ်ဆက်သွား​လိုက်တာ ​ေနာက်ဆံုး​ Blog မ​ေရး​ပဲ အ​ေဖာ်လိုက်လာတဲ့​လူကို မိတ်ဆက်တဲ့​အလှည့်​ေရာက်​ေတာ့​ ထိုသူက ကျ​ေနာ်က အ​ေဖာ်လိုက်လာတာပါလို့​ ​ေြပာတဲ့​အခါ ကိုပီ​ေကြကီး​က ဒါဆို www.အ​ေဖာ်.blogspot.com ​ေရး​တာ​ေပါ့​ေနာ် ဆို​ေတာ့​ အား​လံုး​က ဝါး​ဟား​ဟား​ ြကပါ​ေတာ့​၏။ အား​လံုး​မိတ်ဆက်ြပီး​ေတာ့​ ကစား​ပွဲတစ်ခုလုပ်ဖို့​ရာ အဖွဲ့​နှစ်ဖွဲ့​ခွဲမဲ့​အခါ ကိုပီ​ေကြကီး​က ဒုတ်နှစ်​ေချာင်း​ကို တိုရှည်လုပ်ြပီး​ မဲနိုက်​ေစပါတယ်၊​ အဲ့​ဒီမှာ အဖွဲ နှစ်ဖွဲ့​ြဖစ်သွား​ပါတယ်၊​ အတိုအဖွဲ့​ အရှည်အဖွဲ့​ပါ၊​ အား​လံုး​မဲနိုက်ြပီး​သွား​ေတာ့​ အဖွဲ့​ကိုယ်စီနဲ့​ြဖစ်ြကတဲ့​အခါ ကစား​ပွဲစြကပါတယ်၊​ ဒီကစား​ပွဲက Blogger ​ေတွရဲ့​ နာမည်ကို လက်ဟန်​ေြခဟန်နဲ့​ လုပ်ြပတဲ့​အခါ အဲ့​ဒီအဖွဲ့​က ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ ​ေြပာရမှာြဖစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့​ကစား​ပွဲြကီး​စလိုက်တာ အရှည်အဖွဲ့​က ​ေပျာ်​ေပျာ်ြကီး​မသိသလို ရှံုး​ခဲ့​ပါတယ်၊​ ကစား​ပွဲက ြကာသွား​တယ်၊​ ကစား​ပွဲမှာ ရီ​ေနရလို့​လား​မသိဘူး​ Blogger ​ေတွ ဝမ်း​ေတာ်ဟာကုန်ပါ​ေရာ၊​ အဲ့​ဒါနဲ့​ ထမင်း​စား​ဖို့​ အ​ေြကာင်း​ဖန်လာကာ Blogger ​ေတွထဲက သံုး​ေလး​ေယာက်​ေလာက်က ထမင်း​ဗူး​ တစ်​ေယာက်တစ်ဗူး​ေဝ​ေပး​ပါတယ်။ အဲ့​ဒီအချိန်မှာ စား​ေသာက်တာ​ေတွက တရုတ်ကား​ေတွထဲက သိုင်း​ချသလိုြဖစ်​ေနမယ်လို့​လည်း​ မထင်​ေစချင်ဘူး​ေနာ် ၊​ ြငိမ်သက်စွာစား​ြကပါ၏။ ြပီး​ေတာ့​ နည်း​နည်း​နား​ြကပါတယ်၊​ စပ်မိစရာ​ေတွ ​ေြပာြကြပီး​၊​ မိုး​လံု​ေလမလံု အခန်း​ရဲ့​ ​ေနာက်ဆံုး​ကစား​ပွဲတစ်ခုစပါတယ်၊​ အဲ့​ဒီကစား​ပွဲက​ေတာ့​
့​Blogspot​ေကာင်း​တယ်
Wordpress က​ေကာင်း​တယ်၊​

Blogger ြဖစ်ရတာမ​ေကာင်း​ဘူး​
Blogger ြဖစ်ရတာ ​ေကာင်း​တယ်
အဲ့​ဒီလို
​ေကာင်း​တယ်
မ​ေကာင်း​ဘူး​
ကို ြပိုင်ြငင်း​ရတဲ့​ ကစား​ပွဲပါ၊​ ကျ​ေနာ်တို့​ အရှည်အဖွဲ့​ဝင် ကိုမျက်လံုး​က​ေတာ့​ အနိုင်မခံအရှံုး​မ​ေပး​စွာနဲ့​ အား​ြကိုး​မာန်တတ် သိုင်း​ကွက်​ေပါင်း​စံုနဲ့​ ြပိုင်ြငင်း​လိုက်တာ ကျ​ေနာ်တို့​ အရှည်အဖွဲ့​ မသိမသာ နိုင်သွား​ပါတယ် ဟဲဟဲ၊​ဒီ​ေန့​ရာမှာ ကစား​ရတာြပင်း​တယ် ကန်​ေတာ်ြကီး​ထဲက ​ေရလယ်ကျွန်း​ကို ​ေြပာင်း​ြကစို့​၊​ ကျ​ေနာ်တို့​ Blogger တစ်သိုက် အထုပ်​ေလး​ေတွကိုယ်စီကိုယ်ငှ သယ်ြကြပီး​ ​ေရလယ်ကျွန်း​ကို ချီတတ်ြကပါ​ေတာ့​တယ်၊​ ​ေပျာ်​ေပျာ်ပါး​ပါး​ လမ်း​ေလျှာက်သွား​ြက၏။ ​ေရလယ်ကျွန်း​ကို ​ေရာက်ြပီ အား​လံုး​ေနရာ​ေတွယူြပီး​ ထိုင်ြကတယ်ပါ၏၊​ အဆို​ေတာ်မဟုတ်တဲ့​ Blogger ကိုသား​ြဖိုး​က ဝိုင်း​လည်မှာ ဂစ်တာကိုင်ြပီး​ သီချင်း​ဆိုြပ​ေနပါတယ်၊​ အား​လံုး​က​ေတာ့​ အား​ေပး​ြကပါတယ် “သား​ြဖိုး​ မြပီး​ေသး​ဘူး​လား​” တဲ့​ ဟီး​ဟီး​၊​ အဲ့​ဒါက တစ်ခု ​ေနာက်တစ်ခုက မဘာညာရဲ့​ ကစား​နည်း​ပဲ နာမည်ဘယ်လိုတတ်လည်း​ေတာ့​သိဘူး​၊​ ကျ​ေနာ်​ေတာ့​ နာမည်တပ်​ေပး​လိုက်မယ် မုန့်​ကျိုး​လိမ်ကစား​နည်း​လို့​၊​ ဟုတ်ပါတယ်၊​ လူငါး​ေယာက်​ေလာက်လက်​ေတွကို ြကက်​ေြခခတ်ထား​တာကို ​ေြဖရတဲ့​ နည်း​ပါ၊​ တစ်​ေယာက်တစ်ဖွဲ့​ကစား​ြကတာ အား​လံုး​ေပါင်း​သံုး​ဖွဲ့​၊​ သံုး​ဖွဲ့​မှာ တစ်ဖွဲ့​နိုင် နှစ်ဖွဲ့​ရှံုး​ မပူပါနဲ့​ ကျ​ေနာ်ရယ်၊​ ကိုပီ​ေကြကီး​ရယ်၊​ မပင့်​ရယ် မဘာညာရယ်၊​ ကိုသီဟန်ရယ်၊​ ​ေနာက်ထပ်လည်း​ပါပါ​ေသး​တယ်။ ရှံုး​တဲ့​လူ​ေတွအ​ေနနဲ့​ တစ်ခုခုလုပ်ြပရပါတယ်၊​ မဘာညာက​ေတာ့​ ကာယ​ေမာင်လုပ်ြပရတယ်၊​ မပင့်​က​ေတာ့​ ​ေမာ်ဒယ်လမ်း​ေလျှာက်၊​ ကိုသီဟန်က​ေတာ့​ ဖား​ခုန်ခုန်ရပါတယ်၊​ ကျ​ေနာ်နဲ့​ ကိုပီ​ေကြကီး​က​ေတာ့​ ထီ​ေပါက်ပါတယ်၊​ မိန်း​က​ေလး​လိုလုပ်ြပရမယ်တဲ့​ ဟီး​ဟီး​ ရှက်စရာြကီး​၊​ ကိုပီ​ေကြကီး​က အရင်ဆံုး​၊​ စလင်း​ဘက်က​ေလး​ နဲ့​ ထီး​က​ေလး​နဲ့​ ​ေချာက်သီး​ေဆး​ြပား​လိုက်​ေရာင်း​ပါ၏ ၊​ ကျ​ေနာ်က​ေတာ့​ မိန်း​က​ေလး​လို့​ စလင်း​ဘက်​ေလး​နဲ့​ ​ေမာ်ဒယ်လ်​ေလျှာက်ြပရမယ်တဲ့​ဗျာ၊​ ​ေသြပီဆရာ ​ေနြခည်မဖျာနိုင်​ေတာ့​ပါ၊​

{​ေပျာ်စရာ​ေကာင်း​တဲ့​ ကစား​ပွဲ} {ကန်​ေတာ်ြကီး​ထဲက ​ေရလယ်ကျွန်း​ေပါ်က Bloggerတစ်သိုက်}

{မိုး​လံု​ေလမလံုဆိုတာ အဲ့​ဒီအခန်း​ပါ :P }

{ပံုြကီး​ြကည့်​ချင် နိပ်ပါ}

ဒီလိုနဲ့​ကစား​ပွဲ​ေတွလည်း​ြပီး​ေသာအခါ အထုပ်က​ေလး​ေတွ ပိုက်လို့​ လာလမ်း​အတိုင်း​ ြပန်ြကရြပန်ပါတယ်။ ဘဝဆိုတဲ့​သ​ေကင်္တမှာ ​ေပျာ်စရာရှိြပီး​ရင် လွမ်း​ရ တမ်း​တရ ပါတယ်၊​ ရယ်စရာရှိသလို ငိုစရာလည်း​ရှိပါတယ်၊​ ​ေပျာ်ြပီး​ရင် ဝမ်း​နည်ရတယ်၊​ ၂၉ရက်​ေန့​ တစ်​ေန့​တည်း​မှာ မ​ေတွ့​ဖူး​ေတွ့​ဖူး​ ြမင်ဖူး​မြဖစ်ဖူး​တဲ့​လူ​ေတွနဲ့​ စြက​ေနာက်ြက ​ေပျာ်ြကပါး​ြကတယ်၊​ အား​လံုး​ြပီး​သွား​ေတာ့​ အိမ်အြပန်နှုတ်ဆက်ြကရတယ်၊​ မျက်နှာကြပံုး​ြပနှုတ်ဆက်​ေန​ေပမဲ့​ စိတ်ထဲမှာ အမှတ်တရနဲ့​ ဝမ်း​နည်း​စွာ နှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း​......

{ကို​ေဇာင်း​}

မှတ်ချက်။ ။ ​ေရး​ဖို့​ စိတ်မပါ​ေသး​တာ​ေြကာင့်​ မ​ေရး​ြဖစ်တာ ြကာသွား​ပါ၏၊​ အခုမှတစ်​ေရး​နိုး​၍ ​ေရး​ေနသလိုြဖစ်ပါသည်