အြကည် နှင့်​ ​ေန့​ြပန်တိုး​

10ဟသင်္ာထွန်း​ရင်ရဲ့​ ​ေအး​ြကည်မ သီချင်း​က အြကည် အတွက် ရည်ရွယ်ြပီး​ ဆိုထား​သလို ြဖစ်​ေန​ေလသည်။ ရာသီ​ေပါ် သီး​နှံကအစ အြကည် ရဲ့​ ​ေခါင်း​ေပါ်​ေရာက်ရသည်။ ဤသို့​ မလုပ်လျှင် အြကည်တို့​ သား​အမိနှစ်​ေယာက် ရဲ့​ စား​ဝတ်​ေန​ေရး​မှာ အခက်အခဲနှင့်​ေတွ့​ေပလိမ့်​မည်။ ြမန်မာ ဆိုရိုး​စကား​ပံုများ​လို ကံဆိုး​မ သွား​ေလရာ မိုး​လိုက်လို့​ရွာသကဲ့​သို့​ အြကည့်​၏ မိခင်မှာ အသည်း​အသန်ြဖစ်၍ ​ေဆး​ရံုတင်ထား​ရသည်။ သူမမှာလည်း​ စုမိ​ေဆာင်း​မိထား​ေသာ ​ေငွပို​ေငွလျှံက မရှိ​ေသာ​ေြကာင့်​ ဖုတ်ပူမီး​တိုက်ြဖစ်​ေန​ေလ​ေတာ့​သည်။

“အ​ေမ သက်သာလား​ဟင်”

“​ေအး​ကွယ်... သမီး​ရယ် နည်း​နည်း​ေတာ့​ သက်သာပါတယ်၊​ ဒါ​ေပမဲ့​ ရင်ဘတ်ထဲက ​ေအာင့်​ြပီး​ အသက်ရှုမဝြဖစ်​ေနတယ် ​ေမာလည်း​ေမာတယ် သမီး​ေလး​ရယ်...”

“အို... အ​ေမရယ်....”
“အ​ေမ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့​ေနာ် သမီး​ေလ အ​ေမ့​ကို ​ေန​ေကာင်း​ေပျာက်​ေအာင် ​ေဆး​ကု​ေပး​မယ်​ေနာ်”

“အ​ေမ့​သမီး​ေလး​ကို ဒုက္ခမ​ေပး​ချင်​ေတာ့​ပါဘူး​ သမီး​ရယ်၊​ အ​ေမလည်း​ ​ေလာကြကီး​ထဲမှာ ြကာြကာ​ေနရမယ် မထင်ဘူး​”

“အ​ေမရယ် အဲ့​လို မ​ေြပာပါနဲ့​ေနာ်၊​ သမီး​ဝမ်း​နည်း​လွန်း​လို့​ပါ၊​ သမီး​တစ်​ေယာက်လံုး​ရှိ​ေသး​တာပဲ၊​ အ​ေမဘာမှ အား​မငယ်နဲ့​ သမီး​တာဝန်ထား​ေနာ် အ​ေမ”

သား​အမိနှစ်​ေယာက် စကား​ေတွ​ေြပာ​ေနရင်း​နဲ့​ မျက်ရည်ကိုယ်စီ ကျလို့​ေနသည်။ ထိုစဉ် ဆရာဝန်​ေရာက်လာသည်။ ဆရာဝန်မှာ အြကည်၏ မိခင်အား​ ကျန်း​မာ​ေရး​ စစ်​ေဆး​ေန​ေလသည်။

“ဆရာ သမီး​ရဲ့​ အ​ေမ ဘယ်လို​ေနလဲဟင်၊​ ”

“အင်း​ သူငယ်မ​ေလး​ ရဲ့​ အ​ေမက ​ေရာဂါကို ​ေမွး​ထား​သလိုြဖစ်​ေန​ေတာ့​ အသက်ြကီး​လာ​ေတာ့​ အရည်ခွံထူသလိုြဖစ်​ေနတယ်”

“အ​ေမာ​ေရာဂါနဲ့​ အသက်ရှုြကပ်တာနဲ့​ နှလံုး​အခံကလည်း​မ​ေကာင်း​ေတာ့​ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ဂရုစိုက်ရလိမ့်​မယ်”

“ဆရာ​ေပး​တဲ့​ ​ေဆး​ကို​ေတာ့​ မှန်မှန်တိုက်​ေပး​ပါ”

“ဟုတ်ကဲ့​ ဆရာ သမီး​ အ​ေမ့​ကို ​ေဆး​မှန်မှန်တိုက်ပါ့​မယ်”

သူမ၏ မိခင်အား​ တစ်ချက်ြကည့်​ရင်း​...

“အ​ေမ သမီး​ ​ေဆး​ေပး​ေဆာင်ကို သွား​လိုက်အံုး​မယ်​ေနာ် အ​ေမသက်သာ​ေအာင် နား​ေန​ေနာ်”

“​ေအး​ပါကွယ် အ​ေမ့​ကို စိတ်ချပါသမီး​ရယ်”

မိခင်ကသာ စိတ်ချပါလို့​ ​ေြပာ​ေပမဲ့​လည်း​ တစ်ကယ်တမ်း​က အြကည်မှာ စိတ်မချနိုင်ပါ၊​ သူမရဲ့​ ဘဝမှာ ခင်မင်တွယ်တာစရာ၊​ အား​ကိုး​စရာ၊​ သူမ ပိုင်ဆိုင်သာဆိုလို့​ သူမရဲ့​ အ​ေမတစ်​ေယာက်ပဲ ရှိသည်မဟုတ်ပါလား​။

----- ---- --- -- -

​ေဆး​ေပး​ေဆာင်သို့​ သူမ​ေရာက်​ေသာ်၊​ သူမ၏ မိခင်အတွက် လိုအပ်သည့်​ေဆး​များ​ကို ဝယ်ဖို့​ ဆရာမ​ေလး​က ​ေြပာြပ​ေနသည်။ ဝယ်ရမည့်​ေဆး​များ​သည် များ​ြပား​လွန်း​သည်။ သူမ မှာ ဆရာမ​ေလး​ ညွန်ြကား​သမျှကို ဟုတ်ကဲ့​... ဟုတ်ကဲ့​ ဟူ၍သာ ​ေခါင်း​ညိတ်​ေန​ေလသည်။ ​ေခါင်း​ညိတ်​ေန​ေသာ်လည်း​ အ​ေတွး​များ​က ​ေဆး​ဖို့​အတွက် ပူပန်​ေနရှာသည်။ သူမ၏ မိခင် ​ေန​ေကာင်း​ေပျာက်​ေရး​အတွက် စိတ်က​ေစာ​ေနသည်။

----- --- -- -

“အ​ေမ သမီး​ အ​ေမ့​အတွက်​ေဆး​သွား​ဝယ်လိုက်အံုး​မယ်​ေနာ် ​ေဆး​ဝယ်ြပီး​ြပန်လာခဲ့​မယ်၊​ အ​ေမဘာစား​ချင်လည်း​ သမီး​ဝယ်လာမယ်​ေလ”

“ရပါတယ်သမီး​ရယ် သမီး​မှာ​ေရာ ​ေဆး​ဝယ်ဖို့​ ပိုက်ဆံရှိရဲ့​လား​”

“ရှိပါတယ် အ​ေမရဲ့​ သမီး​ေဈး​ေရာင်း​လို့​ရတာ​ေတွထဲက စုထား​တာရှိတယ်”

တစ်ကယ်တမ်း​ေတာ့​ သူမ၏ မိခင်အား​ သူမ မညာချင်ပါ၊​ ပိုက်ဆံမရှိဘူး​ေြပာလိုက်လျှင် မိခင်မှာ စိတ်ညှိး​ငယ်သွား​မည်ဆိုး​ေသာ​ေြကာင့်​၊​ အ​ေမ စိတ်ညစ်မှာဆိုး​ေသာ​ေြကာင့်​ လိမ်လိုက်မိ​ေလသည်။ စင်စစ်မှာ သူမနား​ ​ေငွပို​ေငွလျှံမရှိ​ေပ။ ​ေဆး​ဖိုး​ဝါး​ခ အတွက် ​ေငွတစ်​ေသာင်း​လိုမည်၊​ ထို့​အတွက်​ေြကာင့်​ သူမ၏ မိခင်​ေဆး​ဖိုး​အတွက် သူမ မဆက်ဆံချင်​ေသာ လူများ​နှင့်​ဆက်ဆံရ​ေတာ့​မယ်၊​
ထိုသူများ​က ​ေန့​ြပန်တိုး​ အြမတ်ြကီး​စား​များ​ ြဖစ်ြကသည်။

---- --- -- -

ရပ်ကွက်ထဲတွင် ​ေန့​ြပန်တိုး​ ​ေပး​ေန​ေသာ ညီမတစ်စုရှိြကသည်။ မညို၊​ မြဖူ၊​ မနီ၊​ မဝါ၊​ မလှ။ ထိုညီမများ​သည် ​ေငွနှင့်​ပတ်သက်လာလျှင် ညီမအချင်း​ချင်း​ နပန်း​လံုး​တတ်သည်။ အ​ေြကွး​ြပန်မဆပ်က ချစ်တီး​ကုလား​ထက်ပင်ဆိုး​ရွား​သည်။ ညီမအချင်း​ချင်း​ ြပိုင်တာက ြကံြကံဖန်ဖန်လည်း​ြပိုင်တတ်ြကသည်။ သူတို့​ယူထား​ေသာ ​ေယာကျာ်း​များ​ကို အြပိုင်အဆိုင် သား​သား​နား​နား​ထား​တတ်သလို ညီမများ​ထဲက တစ်​ေယာက်​ေယာက်က ​ေရွှကလစ်ဝယ်လျှင် ​ေနာက်တစ်ယာက်မှာ ​ေရွှ​ေခါင်း​ဖီး​ရ​ေအာင်ဝယ်သည်။ ညီမအချင်း​ချင်း​ ြပိုင်ြကရင်လည်း​ ရက်ရက်စက်စက်ကို ြပိုင်ဆိုင်ြကသည်။ တစ်ြခား​သူနှင့်​ ရန်ြဖစ်လျှင် ညီမတစ်စုမှာ ဝိုင်း​၍ တစ်ဖက်လူအား​ ရိုက်နှက်တတ်ြကသည်။ စကား​ေြပာလည်း​ မ​ေြပြပစ်​ေပ။ အရပ်စကား​တစ်ခုရှိသည် စွာ​ေတး​လန် ဆိုသည်မှာ သူတို့​ ညီမတစ်စုများ​ြဖစ်နှင့်​တင် လံု​ေလာက်​ေန​ေပသည်။
သူတို့​နား​ ​ေငွ​ေချး​ယူမိပါက တစ်ရက်စွန်း​လည်း​ တစ်ရာကိုနှစ်ဆယ်တိုး​ေပး​ရသည်။ ဤသို့​ဤနှယ် ​ေငွမျက်နှာတစ်ခုတည်း​သာ ြကည့်​ေသာ ညီမတစ်စုနှင့်​ သူမ မြဖစ်မ​ေန ပတ်သက်ရ​ေတာ့​မည်။ မပတ်သက်လို့​လည်း​မရ​ေပ၊​ ရပ်ကွက်ထဲ၌ ​ေငွတိုး​ေပး​ေသာ သူများ​ဆိုလို့​ ထိုညီမတစ်စုသာရှိသည်။

“မညို ရှိလား​ရှင့်​”

“ဪ.. အြကည်ပါလား​ မလာစဖူး​ အလာထူး​လို့​ပါလား​”

“မဟုတ်မှ လွဲ​ေရာ ​ေငွလိုလို့​ထင်တယ်”

ဟုတ်ပါသည် မညိုနား​လာတဲ့​ လူမှန်သမျှမှာ အလည်လာသည်က ရှား​ပါး​သည်၊​ ​ေငွလို၍ လာြကသူများ​ြဖစ်သည်။

“ဟုတ်ပါတယ် မညို”

“ကျွန်မ အ​ေမ့​အတွက် ​ေဆး​ဖိုး​လိုလို့​ ​ေငွ တစ်​ေသာင်း​ေလာက် ယူချင်လို့​ပါ”

“​ေအး​ ​ေအး​ ​ေငွက​ေတာ့​ ယူလို့​ရပါတယ်၊​ နင် မှတ်ထား​ရမှာက တစ်ရာ ကို နှစ်ဆယ်တိုး​ေနာ်၊​”

“ဟုတ်ကဲ့​ ရပါတယ်ရှင် ကျွန်မ ​ေငွကို အ​ေရး​တြကီး​လို​ေနလို့​ပါ”

“အင်း​... ငါ့​နား​လာတဲ့​ လူမှန်သမျှကလည်း​ ​ေငွကို အ​ေရး​တြကီး​လို​ေနြကတဲ့​လူ​ေတွပါပဲ”

“ဒါနဲ့​ နင့်​မှာ ဘာပစ္စည်း​ပါလည်း​၊​ ပစ္စည်း​ပါရင် စာချုပ်ချုပ်စရာမလိုဘူး​၊​ ပစ္စည်း​တစ်ခုခုမပါရင်​ေတာ့​ ​ေငွဘယ်​ေလာက်ယူယူ စာချုပ်ချုပ်ရမယ်”

“ဟုတ်ကဲ့​ ဘာပစ္စည်း​မှ​ေတာ့​ မပါပါဘူး​မညို၊​ စာချုပ်ချုပ်ဖို့​ပဲ ရှိပါ​ေတာ့​တယ်”

“​ေအး​ ဒါဆိုရင် စာချုပ်ချုပ်မယ်”

“စာချုပ်ထဲက စာ​ေတွကို ဖတ်ြကည့်​အံုး​”

စာချုပ်ထဲ၌ ယူထား​ေသာ ​ေငွအား​ နှစ်လအြပီး​ ဆပ်ရမည်၊​ အတိုး​ကို ​ေန့​စဉ်သွင်း​ရမည် ထို့​သို့​မလိုက်နာပါက တရား​စွဲမည် ဟု​ေရး​ထား​သည်။ အြကည်မှာ မြဖစ်သာလို့​တာ သူများ​နား​က ​ေငွး​ေချး​ရသည်။ ကူညီနိုင်မဲ့​ ​ေဆွမျိုး​များ​ မရှိ​ေတာ့​ ယခုလို ​ေန့​ြပန်တိုး​နဲ့​ ပတ်သက်ရ​ေတာ့​သည်။

“ဟုတ်ကဲ့​.. ရပါတယ် မညို”

“အခု​ေလာ​ေလာဆယ် ​ေငွကအ​ေရး​ြကီး​ေနတာ​ေြကာင့်​ မြဖစ်မ​ေနယူရတာမို့​ပါ ကျွန်မ စာချုပ်ထဲကအတိုင်း​ လိုက်နာပါ့​မယ်ရှင်...”

အပိုင်း​(၂) ကိုဆက်လက်​ေစာင့်​ေမျှာ်ပါ.....
{​ေဇာင်း​}