ကဗျာတစ်ပုဒ် ပန်း​တစ်ပွင့်​

ဖူး​သည့်​ပန်း​တို့​ပွင့်​ခဲ့​ြပီ
စွဲလန်း​သည့်​စိတ်တို့​ အချစ်ြဖစ်ခဲ့​သည်

ကမ္ဘာဦး​အစက အချစ်ကို ဘယ်သူဖန်ဆင်း​ပါသလဲ
​ေမး​ခွန်​ေတွအြပည့်​နဲ့​ မချစ်တတ်သူ​ေတွ ​ေမး​ခဲ့​ြကသည်

မချစ်ဖူး​တဲ့​ အချစ်ဦး​တစ်​ေယာက်လို
​ေတွး​ေတာ နှိုင်း​ဆကာမှ
အချစ်ကို မိမိကိုယ်သာ ဖန်း​ဆင်း​ခဲ့​သည်

သက်ဆိုင်သူအနား​ ခဏ​ေလး​ြဖစ်ြဖစ်
အချစ်ပန်း​တို့​ ပွင့်​ချင်တိုင်း​ပွင့်​ေနပါ​ေစ

စိတ်မှာရည်စူး​ လက်တို့​ မစူး​ရ​ေလ​ေအာင်
ဆူး​တို့​ဖယ်ရှား​  နှင်း​ဆီနီနီ ​ေပး​ချင်မိလျက်

အ​ေဝး​တစ်​ေနရာဆီက
လွမ်း​ရတဲ့​လူ

အမှတ်တရဆိုတာ လူကလုပ်​ေပမဲ့​လည်း​
စိတ်ချင်း​ဆက်လို့​ စကား​တစ်ခွန်း​ေတာ့​
ပန်း​ရနံ့​ေတွြကား​ ပါး​လိုက်ချင်ရဲ့​

ဒီကဗျာ​ေလး​က ချစ်သူများ​ေန့​အတွက်
ပန်း​တစ်ပွင့်​သဖွယ်အမှတ်တရြဖစ်​ေစ​ေတာ့​....

{​ေဇာင်း​}
12:38 AM 2/13/2010